Upprunalega magnstyrkur margra alternators sem búnir voru á Land Cruisers var breytilegur frá 65 til 85 amperum. Þessi rafmagnsbúnaður var búinn á einingum á árunum 1970 til 1980 og var þessi framleiðsla fullnægjandi. Eitt framljós dregur um 4 amper svo að með öll ljós kveikt, gangþurrkur og fullt útvarpstæki gæti heildardrátturinn náð 20 til 30 amperum. Að ræsa dísil notar 400 til 500 amper, þó aðeins í 30 sek. (að auki er náttúrulegt innra tap á rafhlöðu sem bara situr, u.þ.b. 5 ampstundir á viku). Með venjulegum útreikningum þurfum við að setja aftur í rafhlöðu um það bil tvöfalda magnara tíma sem við tókum út (vegna margra hluta), þannig að í blautri næturferð með alla rafvirkni gæti krafan um að keyra borpallinn vel farið yfir 30 amper á klukkustund. 80 amperi alternator ætti ekki aðeins að fylgjast með gangi ökutækisins heldur einnig að skipta um strauminn sem notaður er til að ræsa og kannski einhverja aðgerðalausa og halda rafhlöðunni fullhlaðinni.
Það fer eftir árstíð að rafhlaða myndi skiptast einhvers staðar á milli hálf- og fullhlaðinnar. Lág hleðsla eða slétt rafhlaða versnar hratt.
Af áhuga þarf um eitt hestöfl að keyra 50 amper tíma alternator undir fullri hleðslu þannig að með venjulegu tapi þyrfti u.þ.b. 4 hestafla til að reka 180 ampera alternator á fullri afköstum.
Vegna aukinnar eftirspurnar sem gerðar eru til rafhlöður með rafmagns aukabúnaði í dag, ísskáp/frystikistum, lendingarljósum, hi-fi, wi-fi, sci-fi og vindum sem draga 300 plús magnara! Hvað með hjólhýsi, fleiri ljós! Við erum nú í hættu á að klárast með rafmagn á köldum morgni. 130 amp alt væri góður kostur að uppfæra frá upprunalegum búnaði. Auðvitað ætti að nefna framboð á 180-amp einingu.
